Grzyby jadalne zdjęcia i opisy – przewodnik dla początkujących grzybiarzy

Jak rozpoznawać grzyby jadalne – podstawowe zasady dla początkujących

Grzybobranie to dla wielu Polaków rytuał niemal tak ważny jak grillowanie latem. Jesienią, gdy lasy toną w złotych liściach, tysiące ludzi uzbrojonych w kosze i nożyki rusza w poszukiwaniu darów natury. Jednak zanim zaczniemy zbierać grzyby, warto poznać podstawowe zasady bezpiecznego grzybobrania. Najważniejsza z nich? Nigdy nie zbieraj grzybów, których nie jesteś absolutnie pewny. Nawet doświadczonym grzybiarzom zdarzają się pomyłki. Niektóre trujące gatunki łudząco przypominają te jadalne, a ich spożycie może skończyć się tragicznie.

Klucz do bezpieczeństwa to znajomość cech charakterystycznych grzybów – koloru kapelusza, blaszek lub rurek pod spodem, miejsca występowania, zapachu czy też kształtu trzonu. Dobrze jest też korzystać z wiarygodnych atlasów grzybów lub specjalistycznych aplikacji mobilnych do identyfikacji gatunków. Pamiętajmy, że zdjęcie to tylko wskazówka – ocena musi być dokonana także w rzeczywistości.

Najpopularniejsze grzyby jadalne w polskich lasach – zdjęcia i opisy

Polska flora grzybowa jest niezwykle bogata. Oto kilka najczęściej spotykanych i bezpiecznych (przy dobrej identyfikacji) grzybów jadalnych:

Borowik szlachetny (Boletus edulis)

Wygląd: Kapelusz brązowy, gładki, dochodzący nawet do 20 cm średnicy. Spód rurkowaty, w młodości biały, z czasem żółknący.
Trzon: Gruby, jasny, z wyraźną siateczką.
Smak i zapach: Delikatny, orzechowy aromat.
Gdzie rośnie: Lasy iglaste i liściaste, często pod świerkami i bukami.

Przeczytaj też:  Kardamon – aromatyczna przyprawa o leczniczych właściwościach

Borowik

Maślak zwyczajny (Suillus luteus)

Wygląd: Kapelusz śluzowaty, żółto-brązowy, lepki. Łatwo z niego zdjąć skórkę.
Trzon: Jasny z pierścieniem.
Miąższ: Żółty, miękki, łagodny w smaku.
Gdzie rośnie: Sosnowe bory, także na obrzeżach lasów.

Maślak

Podgrzybek brunatny (Imleria badia)

Wygląd: Kapelusz aksamitny, ciemnobrązowy. Spód rurkowaty, żółtawy z wiekiem lekko oliwkowozielony.
Trzon: Jasnobrązowy, bez pierścienia.
Miąższ: Nie zmienia koloru po przekrojeniu, pachnie przyjemnie.
Gdzie rośnie: Lasy iglaste, szczególnie świerkowe i sosnowe.

Podgrzybek

Kurka (Pieprznik jadalny, Cantharellus cibarius)

Wygląd: Kolor żółtopomarańczowy, kapelusz lejkowaty, powierzchnia pofałdowana.
Blaszki: Właściwie bardziej fałdy, biegnące w dół trzonu.
Miąższ: Jasnożółty, twardy, przyjemnie pachnie.
Gdzie rośnie: Lasy iglaste i mieszane, często w mchu.

Kurka

Koźlarz babka (Leccinum scabrum)

Wygląd: Kapelusz szarobrązowy, matowy. Spód rurkowaty, biały lub szarawy.
Trzon: Długi, biały, pokryty ciemnymi łuskami.
Miąższ: Po przekrojeniu lekko szarzeje, ale nie jest to oznaka trującości.
Gdzie rośnie: Pod brzozami, jednoznaczny z nimi symbiotycznie związany.

Koźlarz

Grzyby trujące podobne do jadalnych – na co uważać?

Trudność w rozpoznawaniu grzybów wynika głównie z istnienia tzw. sobowtórów – trujących gatunków do złudzenia przypominających grzyby jadalne. Poniżej kilka przykładów podstępnych i niebezpiecznych grzybów:

Muchomor sromotnikowy (Amanita phalloides)

Najbardziej trujący grzyb w Europie. Zawiera amatoksyny, których nie neutralizuje gotowanie ani suszenie. Łatwo pomylić go z gąską zielonką czy młodym pieczarkowcem. Objawy zatrucia mogą pojawić się dopiero po 12 godzinach!

Muchomor

Gołąbek wymiotny (Russula emetica)

Choć wygląda apetycznie, z czerwoną główką i białym spodem, jest mocno trujący – powoduje nudności, biegunkę i wymioty. Łatwo pomylić go z jadalnymi gołąbkami o podobnym kolorze.

Gołąbek

Jak przygotować zebrane grzyby – suszenie, marynowanie i przechowywanie

Po powrocie z lasu należy dokładnie oczyścić zebrane grzyby z ziemi, resztek liści i insektów. Ważne, by nie myć ich pod bieżącą wodą (chyba że są bardzo zabrudzone), ponieważ chłoną wilgoć jak gąbka.

Przeczytaj też:  Co wyróżnia soki wyciskane na prasie?

Suszenie

Najlepszy sposób na długoterminowe przechowywanie grzybów. Nadają się do tego przede wszystkim borowiki, podgrzybki i koźlarze. Grzyby kroimy w plastry i układamy na sitach lub nawlekamy na nitkę i suszymy w przewiewnym, ciepłym miejscu lub suszarce elektrycznej.

Marynowanie

Szczególnie popularne przy maślakach, opieńkach czy rydzach. Grzyby gotujemy krótko w osolonej wodzie, a następnie wkładamy do słoików z octową zalewą (z dodatkiem cebuli, ziela angielskiego i liścia laurowego). Przechowywane w chłodnym miejscu mogą przetrwać zimę.

Mrożenie

Można mrozić grzyby po uprzednim blanszowaniu (kilkuminutowym gotowaniu i szybkim schłodzeniu). Należy je zamrozić szybko w pojedynczych porcjach, najlepiej w torebkach próżniowych lub szczelnych pojemnikach.

Przydatne aplikacje i atlasy grzybów – pomocne narzędzia w terenie

W erze smartfonów warto korzystać z technologii także w lesie. Oto kilka polecanych aplikacji i atlasów:

  • Myco Bank – rozbudowana baza wiedzy o grzybach z dokładnym opisem i systemem oznaczania trujących gatunków.
  • Grzyby – atlas offline – dostępny bez internetu, zawiera ponad 250 gatunków grzybów z ilustracjami i opisem.
  • PlantSnap – aplikacja rozpoznająca rośliny i grzyby na podstawie zdjęcia, działa w trybie online.
  • Atlas grzybów Marka Snowarskiego – klasyka w formie papierowej, bardzo dokładny i szczegółowy.

Pamiętaj jednak, że żadna aplikacja nie zastąpi zdrowego rozsądku i kontaktu z doświadczonym grzybiarzem. Pierwsze wyprawy do lasu warto odbywać pod okiem kogoś, kto nauczy nas prawidłowego rozpoznawania i zbierania grzybów.