Co to jest kumkwat i skąd pochodzi?
Kumkwat, nazywany również „złotą pomarańczą”, to niewielki owoc cytrusowy o owalnym lub okrągłym kształcie i pomarańczowej skórce. W przeciwieństwie do większości cytrusów, kumkwat zjada się razem ze skórką – i to właśnie ona nadaje owocowi wyjątkowy, lekko słodki smak, który doskonale kontrastuje z wyraźnie kwaśnym miąższem. Kumkwaty pochodzą z Azji Południowo-Wschodniej, gdzie od wieków cenione są nie tylko za smak, ale również za właściwości zdrowotne. Dziś uprawia się je m.in. w Chinach, Japonii, na Florydzie, w Kalifornii i w krajach śródziemnomorskich, takich jak Grecja czy Włochy.
Jak jeść kumkwat? Czy je się go ze skórką?
Jednym z najczęściej zadawanych pytań dotyczących kumkwatu jest: „Czy można jeść go ze skórką?”. Odpowiedź brzmi: tak, wręcz trzeba! Skórka kumkwatu jest cienka, miękka i słodkawa – idealnie równoważy kwaśność miąższu. Aby w pełni cieszyć się tym egzotycznym przysmakiem, warto umyć owoc pod bieżącą wodą, a następnie zjeść go w całości – najlepiej wgryzając się w całość, jak w winogrono czy mały pomidor koktajlowy. Jeśli kwaśny smak miąższu okaże się zbyt intensywny, można przetoczyć owoc w dłoniach przez kilka sekund – to uwalnia olejki eteryczne ze skórki, nadając owocowi więcej aromatu i łagodząc jego kwasowość.
Zastosowanie kumkwatu w kuchni – nie tylko na surowo
Kumkwaty są bardzo uniwersalne i można je wykorzystać w kuchni na wiele sposobów. Choć najczęściej spożywa się je na surowo jako zdrową przekąskę lub dodatek do sałatek, doskonale sprawdzają się również w daniach gotowanych czy pieczonych. Świetnie komponują się z mięsem – zwłaszcza drobiem i wieprzowiną – dodając potrawom egzotycznego akcentu. Z kumkwatów można też przyrządzić aromatyczne konfitury, dżemy, syropy, nalewki czy chutney. Pokrojone w cienkie plasterki, mogą służyć jako dekoracja do deserów lub drinków. Bardzo popularnym zastosowaniem kumkwatów jest również dodanie ich do herbaty – działa to nie tylko smakowo, ale i zdrowotnie.
Właściwości zdrowotne kumkwatu – dlaczego warto go jeść?
Kumkwaty nie tylko cieszą podniebienie, ale także wspierają zdrowie. Mały rozmiar tych owoców nie oznacza wcale małej ilości składników odżywczych – wręcz przeciwnie. Są one doskonałym źródłem witaminy C, która wspiera odporność organizmu i działa jako silny przeciwutleniacz. Zawierają też błonnik, który wspomaga trawienie i sprzyja zdrowiu jelit, a także witaminę A, E, potas, wapń i żelazo. Co więcej, skórka kumkwatu zawiera olejki eteryczne o działaniu przeciwbakteryjnym i przeciwzapalnym, m.in. limonen czy pinene. Regularne spożywanie kumkwatów może pomóc w obniżaniu poziomu cholesterolu, wspierać układ krwionośny i działać przeciwnowotworowo.
Kumkwaty a odchudzanie – owoc idealny na diecie?
Dzięki niskiej kaloryczności (ok. 71 kcal w 100 g) oraz wysokiej zawartości błonnika, kumkwaty stanowią doskonałą przekąskę dla osób dbających o linię. Nie powodują gwałtownego wzrostu poziomu cukru we krwi, co czyni je idealnym wyborem dla diabetyków lub osób stosujących dietę o niskim indeksie glikemicznym. Ponadto wysoka zawartość wody (ok. 80%) sprawia, że szybko dają uczucie sytości. To dobry wybór na drugie śniadanie, przekąskę między posiłkami lub składnik odświeżającego smoothie.
Gdzie kupić kumkwaty i na co zwracać uwagę przy zakupie?
Kumkwaty coraz częściej można spotkać na półkach supermarketów oraz w sklepach z żywnością ekologiczną, szczególnie w sezonie zimowym i wczesną wiosną. Podczas zakupu warto wybierać owoce jędrne, bez widocznych uszkodzeń, przebarwień czy pleśni. Skórka powinna być błyszcząca, pomarańczowa i gładka. Kumkwaty najlepiej przechowywać w lodówce, w zamkniętym pojemniku – wówczas zachowają świeżość przez około dwa tygodnie. W temperaturze pokojowej będą dobre przez 3–5 dni. Jeśli planujesz wykorzystać je do przetworów, szukaj owoców z upraw ekologicznych – skórka kumkwatu jest jadalna, więc warto unikać pestycydów.
Jak uprawiać kumkwaty w domu i czy można to zrobić w Polsce?
Dla miłośników ogrodnictwa dobrą wiadomością jest fakt, że kumkwat można uprawiać w doniczce! Co więcej, przy odpowiedniej pielęgnacji roślina ta może nie tylko ozdabiać balkon lub taras, ale także owocować. W polskim klimacie najlepiej hodować kumkwaty jako rośliny doniczkowe, które na zimę przenosi się do jasnego, chłodnego pomieszczenia (np. oranżerii lub dobrze doświetlonego wnętrza o temperaturze 5–10°C). Roślina potrzebuje dużo światła, przepuszczalnego podłoża i regularnego nawożenia. Kwitnie wiosną drobnymi, białymi kwiatami o intensywnym zapachu, a owoce dojrzewają jesienią lub zimą.
Czy kumkwat ma pestki i jak je usuwać?
Tak, kumkwaty zawierają pestki – zazwyczaj od jednej do kilku w jednym owocu. Pestki są jadalne, ale mają gorzkawy smak, dlatego wiele osób decyduje się je usuwać. Najłatwiej to zrobić, przecinając owoc na pół i delikatnie wyjmując nasiona łyżką lub czubkiem noża. W przypadku przetworów, takich jak dżemy czy konfitury, pestki najczęściej usuwa się już w trakcie gotowania. Niektóre odmiany kumkwatu, np. Meiwa, zawierają mniej pestek lub są ich całkowicie pozbawione, co czyni je bardziej atrakcyjnymi dla konsumentów.
Z czym łączyć kumkwaty – ciekawe pomysły kulinarne
Kumkwaty świetnie komponują się z wieloma produktami – zarówno słodkimi, jak i wytrawnymi. Spróbuj połączyć je z:
- kozim serem i rukolą w lekkiej sałatce z orzechami i dressingiem miodowo-musztardowym,
- pieczonym kurczakiem lub kaczką – karmelizowane kumkwaty dodają potrawie niepowtarzalnego charakteru,
- deserami: sernikiem, panna cottą, lodami lub czekoladowym fondantem,
- koktajlami – owoc świetnie łączy się z ginem, rumem i prosecco,
- jogurtem – pokrojone plasterki owoce z miodem i granolą to pomysł na zdrowe śniadanie.
Kreatywność w kuchni nie zna granic – kumkwat to owoc, który z powodzeniem odnajdzie się w każdej roli: od dekoracji, przez składnik dania głównego, aż po gwiazdę deseru.
Anna Kaczmarowska – autorka bloga BlogKobiety.pl. Tworzy przestrzeń pełną inspiracji dla kobiet, pisząc o urodzie, relacjach, stylu życia i codziennych wyzwaniach. Na blogu łączy autentyczność z praktycznymi poradami, pokazując, że każda kobieta może żyć w zgodzie ze sobą i swoim rytmem.
